Mens innovatie
Binnen de Maas-Rijn regio bestaat er een lappendeken aan (goed bedoelde) netwerk initiatieven die, voor het overgrote deel, allemaal los van elkaar hun ding doen. Perfect passend in het culturele en historische kader van deze regio, zijn er allemaal kleine koninkrijkjes ontstaan die vooral met zichzelf bezig zijn. Vanuit de provinciale en gemeentelijke overheden worden deze (los van elkaar opererende) initiatieven bemoedigd en waar mogelijk financieel ondersteund. Een centrale regiefunctie ontbreekt echter, waardoor de effectiviteit van de getoonde inspanning suboptimaal is en blijft. De ondernemende werkzoekende die graag weer aan de slag wil en vanuit zijn expertise veel kan bijdragen aan deze regio, lijkt in deze het kind van de rekening te worden.
Net zoals velen met mij, ben ik als gevolg een van een reorganisatie ontslagen. Ik ben met 55 jaar te oud en te duur. De kennis, kunde en levenservaring die ik in bijna 40 dienstjaren heb opgebouwd, blijkt opeens niets meer waard te zijn. Diploma’s. Dat is het enige nog dat telt. Maar dan wel als ze in bezit zijn van jonge energieke meisjes en jongens. YOUNG & DYNAMIC. Dat is het nieuwe motto.
Tegen deze achtergrond moet je dan als oudere werkzoekende aan de slag. Een arbeidsbureau bestaat niet meer. De opvolger, het UWV, is een uitkeringsorganisatie geworden. Door enorme bezuinigingen bij lange na niet meer in staat om mensen te begeleiden naar werk. Zelfredzaamheid en ZZP-schap zijn de nieuwe toverwoorden. Want ondernemerschap, zo is de veronderstelling, is een prima oplossing om de werkloosheid terug te dringen.
De ontstane situatie is er een van uitersten. De (semi-) overheid en UWV staan op het standpunt dat ze, binnen hun mogelijkheden, voldoende actief zijn op het gebied van de werkgelegenheid. De werkzoekende echter en met name de 45 plusser, voelt zich niet begrepen en in de steek gelaten. Op de een of andere manier is de aansluiting tussen beide groepen zoek geraakt.
Net zoals elders in Nederland wordt ook in Limburg ingezet op technische innovatie. De Brightlands Campussen en LED (Limburg Economic Development) zijn hier mooie voorbeelden van. Maar waar blijft de mens innovatie? Hoe kunnen we de vele duizenden werkzoekenden gaan inzetten? Ieder vanuit hun eigen achtergrond en expertise. Vreemd genoeg krijg je op deze vraag geen antwoord. Vreemd omdat Nederland bij uitstek bekend staat om het polderen. Het sluiten van compromissen. Alleen hier blijkt het, jammer genoeg, een brug te ver te zijn.