ZZP: Zegen of vloek?

Uit cijfers van het CBS blijkt dat in ons land in 2017 ruim 8 miljoen mensen gerekend worden tot de werkzame beroepsbevolking. Daarvan zijn er ruim 1 miljoen zelfstandigen zonder personeel. Volgens Willem Overbosch, directeur van de Dutch Network Group, is de keuze van zelfstandig ondernemen steeds meer een actieve keuze, in plaats van een keuze ‘bij gebrek aan beter’. “Ondernemen is geen vies woord meer, sterker nog: ondernemen is cool”, zegt Overbosch. En daarbij komt dat iedereen kan ondernemen, zegt professor dr. A.R. Thurik, Hoogleraar ondernemerschap Erasmus School of Economics, als er maar een gedegen businessplan wordt geschreven. “Want”, zo zegt hij, “het is enorm belangrijk dat alle risico’s in kaart worden gebracht die vastzitten aan het implementeren van het product of dienst”.

ZZP lijkt zo langzamerhand een hip modewoord te worden. De overheid en het UWV bijvoorbeeld zweren erbij. Goed voor de werkloosheid en de economie en daarmee ook goed voor de cijfers. Maar is dit wel een afspiegeling van de landelijke werkelijkheid?

Toegegeven, er zijn beroepen en branches waar ze schreeuwen om personeel. Waar de aanbiedingen voor een ZZP’er voor het oprapen liggen. Waar je je niet drie keer hoeft te bedenken om de ketens als loonslaaf te verbreken om vervolgens als zelfstandige te beginnen. Maar hou er wel rekening mee dat er ook nog een andere werkelijkheid bestaat. Eentje namelijk die wordt gevormd door een grote groep werkzoekende kenniswerkers. Doorgaans 45 plussers met veel kennis, kunde en ervaring, die echter nooit geleerd hebben om te acquireren. Die weliswaar ondernemend zijn, maar geen ondernemersbloed in de aderen hebben vloeien. Het is met name deze groep die allen tezamen in dezelfde vijver zitten te vissen. Waarvan steeds meer moeite hebben om niet kopje onder te gaan. Ondanks het hebben van een doordacht plan.

Het is jammer dat we niet in meerdere grijstinten kunnen denken. Want dan zou er ook meer begrip ontstaan voor de problemen van bijvoorbeeld de oudere werkzoekende (ZZP’ers).  Mensen die zich nooit hebben hoeven druk te maken over zelfredzaamheid. Die altijd hebben gewerkt met de zekerheid – van toen -, dat ze na 40 jaar hun welvaartsvast pensioen zouden krijgen.

Het is ook jammer dat wij niet de durf hebben om buiten de lijntjes te kleuren. Om met zijn allen een andere invulling te geven aan het ZZP-schap. Eentje waarbij de professionaliteit van de persoon en de kwaliteit van de dienst of product centraal staat. Waarbij samenwerken – ook tussen oud en jong – de echte katalysator gaat worden voor onze economie.

Op deze manier is de vraag “ZZP: Zegen of Vloek?” geen issue meer omdat Zelfstandige Professionals complementair aan elkaar kunnen werken, van elkaar leren en de koek naar rato kunnen delen.

Deel via Social Media: